Η Εορτή των «Βαίων» στην αρχαία Ελλάδα

Η Επιστροφή του Απόλλωνα.

Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, ο Απόλλωνας λίγο μετά την Φθινοπωρινή Ισημερία, αναχωρούσε από τους Δελφούς επάνω σε ένα άρμα που το έσερναν Κύκνοι, αφήνοντας την διαχείριση του Μαντείου του στον Διόνυσο, και έφευγε για την Υπερβόρεια Χώρα, που ήταν η γενέτειρα της μητέρας του Λητούς.

Λίγο μετά την Εαρινή Ισημερία, ο Απόλλωνας, ο Θεός του Ήλιου, επέστρεφε με το ίδιο άρμα, και οι αρχαίοι Έλληνες εόρταζαν την επιστροφή του.
Όταν επέστρεφε, έφερνε μαζί του τον εορτασμό της φύσης διαμέσου της άνθισης των λουλουδιών, εποχή που συνέπιπτε και με την επάνοδο της Περσεφόνης από τον Άδη. Ο θεός Ήλιος για να εορτάσει την επάνοδο του Απόλλωνα αύξανε την ένταση του και ήταν εύλογο αυτό, διότι ο χειμώνας ανήκε στο παρελθόν.

Οι αρχαίοι Έλληνες λοιπόν εόρταζαν τον γυρισμό του θεού, με το έθιμο της Ειρεσιώνης, το οποίο πρέπει να πούμε ότι το εφάρμοζαν αρκετές φορές τον χρόνο.
Η Ειρεσιώνη ήταν ένα κλαδί από ελιά ή δάφνη, ή βάγια επάνω στο οποίο έπλεκαν λευκές ή πορφυρές κορδέλες από μαλλί, και επάνω στις κορδέλες κρέμαγαν όλων των ειδών τα καρπούς (φρούτα) της εποχής, εκτός από το μήλο (μήλον της έριδος). Έτσι συμβόλιζαν την άνθιση και την έναρξη της καρποφορίας.

Τα παιδιά λοιπόν έπλεκαν ιδίως τα βάγια σε πολλά σχέδια, όπως φεγγάρια, πλοία, γαϊδουράκια αλλά και σε σχήμα ισόπλευρου σταυρού που αφενός είναι το Ηλιακό σύμβολο της ετήσιας περιφοράς του Ήλιου και αφετέρου είναι ένα πανάρχαιο σύμβολο του Διός, πριν υιοθετηθεί από άλλους πολιτισμούς μεταγενέστερα. Ο Ηλιακός ισόπλευρος σταυρός συμβολίζει τις δύο Ισημερίες και τα δύο Ηλιοστάσιο.
Σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, έπλεκαν επίσης τα βάγια και σε σχήμα ψαριού (Ιχθύς).
Θυμηθείτε λίγο τα γράμματα στον σταυρό του Χριστού (Ι (Ιησούς) Χ (Χριστός) Θ (Θεός) Υ (υμών) ς (Σωτήρ).

Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν οι αρχαίοι Έλληνες καλωσόριζαν την άφιξη του Απόλλωνα αλλά και την θετική του επίδραση στην βλάστηση και στην καρποφορία της Γης.